39/Hüseyin Akpınar

Onunla yaşlanmak istiyorum. Önüne ve arkasına noktalar, virgüller koymadan, sınırları olmayan, soruları çoğalmayan bir yaşlanma isteği bu. Ona dokunmak, her dokunmamla yüreğimi yeni baştan şarj edecek duyguyu, heyecanı yaşamak ve yaşatmak istiyorum. Ne daha fazlası, ne eksiği. Bunun tek yolunun yalnızca benim olmasından geçiyor olduğunu bilmem, bu bilmeye karşılık sadece benden gelen birkaç kırık sözcük dışında onun sessiz bir güzellik tanrıçası gibi sadece dinlemekle yetinmesi, her gün, her an yüreğimden koca koca parçaların eksilmesine, eritmesine, yüreğimi paslı zincirlerle can evime hapsetmesine götürüyordu. Görmüyordu ki. Sessiz tanrıçam, görmüyordu