Araf'ta Kaldım Anne

Her şeyin bir başı ve birde sonu vardır, hayatımız gibi. Hayatın ilk sözü doğum ise son sözü de ölümdür. Ölüm ne kadar kötü olsa da bazen yaşadığı dünyanın kirlilik ve kötülüklerinden kurtulmak isteyen bir insana, lütuf olabilir. Sonuçta ölüm her şeyi eşit kılar. Belki de yaşamı önemli kılan sonunda ölüm olmasıdır. Kan ve barut kokan dağlarda ölümle yaşam arasında kalmak ise Arafta kalmak gibidir. Derin acılar ise sessizdir. İçinizde attığınız sessiz çığlığı ise kimse duymaz.

Bu kitapta, PKK terör örgütünün asker, sivil ve masum insanlara karşı yaptığı insanlık suçu sayılacak katliamların, terör örgütüne ait yayın organlarında nasıl çarpıtılarak propaganda aracı olarak kullandığını ibretle okurken, eli kanlı terör örgütünün hain ve kirli iç yüzünü de görmüş olacaksınız. Eğer biz gerçekleri yazmaz isek vatan hainleri çıkar, bebek katilini barış elçisi, eli kanlı canileri de kahraman diye yazmaya kalkar.

Unutmak, iyilerin intikamıdır deseler de siz unutmayın. Eğer biz unutursak ağzı süt kokan altı günlük Zeynep bebek, üç günlük Bahar bebek, iki günlük Betül bebek ve daha anasının karnından doğmadan hunharca katledilen isimsiz bebeklerin o minicik elleri, ahirette iki yakamızda olacaktır.