Beyaz Lale

Ömer Seyfettin dizisinin yedinci kitabı olan Beyaz Lalede, yedi hikâye bulunmaktadır. Kitaba adını veren Beyaz Lalede, Makedonyada cereyan eden olayları, yazarın Balkanlarda görev aldığı yıllara ait tecrübeleri birleştirir. Sınır bölgelerindeki gözlemlerine dayanarak yazdığı bu tür hikâyelerde bazen aşırı realizme kaçtığı görülür. Açık Hava Mektebinde, Efruz Bey tiplemesinin bir yansıması olarak alafrangalık hayatı, Türk ve Türklüğün inkârı, millî terbiye karşıtlığı işlenir. Birinci Dünya Savaşı sonunda memleketin içinde bulunduğu durumu, halkın nasıl değiştiğini Acaba Ne idide ironik bir üslupla anlatır. Gayet Büyük Bir Adam, Efruz Bey tipi etrafındaki hikâyelerinin ilkidir. II. Meşrutiyet sonrası bir gencin farklı beklentileri, Batı dünyasından esinlenen ve gelişen temelsiz düşünceleri, özellikle fikirsizlikten kaynaklanan olumsuzlukları dile getirir. Asabiliğin başa ne kötü gaileler açabileceğini Gurultuda kara mizah olarak görürüz. İki Mebusta, Meşrutiyet öncesini ve sonrasını karşılaştırır. Meşrutiyetten 30 yıl sonrasını hayal eder. Yeni rejimden beklentilerini ortaya koyar. Aynı zamanda o devirde garip bir şöhreti olan Rıza Tevfike karşı gösterdiği tavrı ifade eder. Halk edebiyatından, Anadolu efsanelerinden ve folklordan esinlenen yazdığı Üç Nasihatta üç nasihat verilmektedir. İrtica Haberinde, 31 Mart Olayını konu edinir. Hikâye, biyografik izler taşır. Korkunç Bir Cezada, karısını bir başkasıyla yakalayan genç adam ceza olsun diye uyanık külhanbeyini İstanbulun bir ucundan diğer bir ucuna sırtında taşır ve ceza verdiğini düşünür. Adamın bu cezası yazar tarafından mizahi bir unsur yapılmıştır. Yazarın en ünlü hikâyelerinden biri de Kaşağıdır. Yazar, bu hikâyede çocukluk çağına ve cennetine sığınmıştır. Aslında kardeşine iftira atıp onun ölümünden sonra vicdan azabıyla yanıp tutuşan bir çocuğun dramı anlatılmaktadır.