Bi Konuşalım mı Seninle?_{Sibel Erçetin}

Bırak artık maziyi, çek üstüne çizgiyi,
İrdeleme artık her şeyi, vardır mutlaka sebebi.
Kirletme hiç yüreğini, temiz tut niyetini,
Olmasaydı tüm bunlar, öğrenemezdin sevmeyi.
Ne zaman ne olacağını kestiremezsin önceden,
Ummadığın an da olur her şey, sen bile farketmeden.
Şaşar kalırsın öylece, ne diyeceğini bilemeden,
Anlarsın işte o an, güzel şeyler olmaz sabretmeden.
Lüzumsuz yere tasalanma, yok yere ruhunu daraltma,
Ilımlı ol daima, zarardır inat insana.
Mükemmel olmaya çalışma, başkaları için yaşama,
Mağrur olanla dost olma, benzetir seni de şahsına.
Irak olsan da göze, sadık ol her daim sevdiğine,
Sakın ihanet etme, seni yürekten sevene.
Engel olsa da önünde, düşme hemen ümitsizliğe,
Niyaz ile çal kapıyı, düzelir her şey git gide.
İncitme kimseyi bile bile, kin besleme kalbinde,
Netice almadan önce, kaptırma kendini bir şeye.
Laf ile gemiyi yürütme, boş yere kürek çekme,
Emeksiz yemek olmaz, girmek zorundasın zahmete.