Bilgenin Son Günü

Ben İskenderiye'nin bilgesi, ben her zaman bir bilge değildim. Çoğu zaman bilgelik yolunda ilerleyen, her an öğrenen ve öğreten bir yol, bir yolcu, yolda karşılaştığınız bir dost eli, bazen yolun üzerine düşmüş bir ağaç dalının gölgesi gibiydim. Hem aradım, hem de arandım. Bazen, merkezde tek başınalığın erişilmez yalnızlığında diğerlerine tutunacak bir dal oluyordum, bazen de kendim uzanacak ya da tutunacak bir dal arıyordum.