Bir İdam Mahkumun Son Günü ( Cep Boy )

Victor Hugo, uygarlaşma süreci içinde hâlâ kendine yer bulan bir barbarlık kalıntısı olarak tanımladığı idam cezasına yönelik devrim sonrası Fransa'sında sürüp giden tartışmalara katılırken, suç ile ya da suçlu ile cezayı değil de, insan ile cezayı/infazı karşı karşıya koyuyor. Hugo'nun mahkumu, hayat ile ölüm arasındaki sınır çizgisinin üzerinde, artık geri dönülemez bir noktada durmaktadır. Önünde bütün yolların sonu vardır: İnfaz. Ve bu infazdan kurtulmanın tek ihtimali vardır. Toplum vicdanından ya da yargıçlardan umabileceği merhamet.