Bozadam

Ömer Izgeç belirsiz bir zamanda ve mekânda geçen bir hikâye anlatiyor. Kitabin bas kahramani on iki yasindaki Es'in Ortaçag karanligini çagristiran bir ortamdaki arayisini okurken türümüzün ötekine karsi zulmüyle, gücün zehriyle, yaratilisimizin karanlik ve aydinlik yönleriyle karsilasiyoruz. Ormanda büyüklerden uzak tek baslarina yasayan çocuklarin, bitkileriyle kendi rayihali evrenini kurmus Aktar'in, topraklarindan sürülen bir irkin, yonttugu kuklalariyla hüzünlü bir oyun sahneleyen Büyükbaba'nin ve bir irmagin ayirdigi âsiklarin hikâyeleri iç içe geçiyor.“Önce agaçlardan, kuslardan, parslardan ve digerlerinden ayri gördük kendimizi. Bir süre sonra içinden çiktigimiz ormani bir tehdit olarak algiladik. Aslina bakarsan, her sey böyle basladi.”