Bundan Sonra Korkut

"Cehennemî bir yaz günü açtığınız pencereler bir bir kapansa ama her defasında, her açıldığında bir bir kapansa belki o pencerenin menteşesine, hatta menteşenin alt köşesine defalar, defalarca katlanmış bir kâğıt filan sıkıştırılır ya Merhaba ben Korkut Yaz gecelerinin akşam serinliğinde, fahişelerin şehir çöplüğü gibi patlayan neşelerinde ve kapanan pencerelerin menteşe köşelerinde defalarca katlanmış bir kâğıt suretinde görürsünüz beni en çok Ah açıp okumazsınız içinde bir şiir olsa da okumazsınız Yüzünüze akşam serinliği vurduğu müddetçe kâğıtları, şiirleri ve Korkutları umursamazsınız" Bundan sonra Korkut; ölümsüz bir intiharın, gösterecek bir şeyi olmayan tek kişilik gösterisi. İstenmeyen bir gebelik gibi, itilmiş ve dışlanmış bir ağıt. Asla yazılmak istenmemiş bir yok oluş destanı. Bir bedene hapsolmuş iki düşmanın ölümcül kavgasını anlatan bir şiirimsi. Kahkahanın kutsandığı bir dünyada arsızca hüznün, yükselişin yüceltildiği bir dünyada inatçı bir düşüşün hikâyesi... "Dünyada kimsenin bilmediği bir sırrı dinlemek ister misin? diye sordum Dokundum boynuna narince ve sırrımı kulağına yutkundum gözleri kördü gördüm kulakları kapalıydı gözlerini öptüm sessizce ve sarılıp ağlamaktan başka hiçbir şey yapmadım ağladım sade Ağladım, yaralıydı" Cavidanname, kitabın ikinci bölümü. Bedenini yüksek bir binadan yere çarpmaya karar verdiği an şehrin ışıklarına son bir kez gülümsemesi Korkut'un. Öfkenin, umudun, zayıflığın, bilgeliğin ve aşkın birbirine karıştığı o nekahet dönemi. Kazanmak için değil, sadece sonunu merak ettiği için yaşamayı düşündüğü ilk an'ın şiirleri. Bundan sonra Korkut, Beş Kuruşluk Devrim romanının yazarı Dinçer Aslan'ın ilk manzum kitabı.