Cadı

Bir arayışın hikayesi, Cadı... Anlatıcı kahramanını arıyor, kahraman anlatıcısının hikayesine musallat oluyor. Olağanüstü güçleri olan Ümran, güç ve kadın cinsinin tel tel ayrıldığı bir çağda önce cadıya, sonra deliye ve nihayetinde bir ucubeye dönüşüyor.Bir buluşun hikayesi, Cadı... İşin içine edebiyat girerse şifa da girermiş ya, hikaye anlatıldıkça, Ümran, Kocakarı, İren ve Ferman, Prinkipo'nun tüm ucubeleri bir bir temize çekiliyor.Bir kaybın hikayesi, Cadı... Renk değiştiren gölgeler, kayıp masallardan lanetlenmiş parçalar ve Prinkipo'nun büyülü tarihçesi. Üstüne üstlük hikayenin tam ortasında Ümran sırra kadem basıyor.Cadı, lirik bir dille yazılmış, psikanalitik, politik ve cinsel bir metin. Bugüne kadar edebiyat eleştirileriyle tanıdığımız Oylum Yılmaz, etkileyici bir biçim ve dil aracılığıyla, fantastik kurguda olağanla olağanüstünü ayıran sınırı kurcalayarak edebiyatın diğer tarafına geçiyor.