Çığlık

Fransa da yasayan okurumuz olan Metin Polat, Çıglık'la ilgili yazdıgı yazı da söyle bir ifade kullanıyor: Bundan bir kaç sene önce radyoda bir belgeselde dinlemistim. Amerikalı ve Fransızlardan olusan bir biliminsanı ekibi Yunanistan'ın ücra bir kösesinde (gürültüden uzak) bulunan bir antik sa- rayda arastırma yapıyor. En modern cihazlarla tapınagın duvar taslarındaki sırrı arıyorlar, yani tası “dile” getiriyorlar. Bu arastırma, dünyaca ünlü Science et Vie dergisine kapak oldu. Pontoise Üniversitesi'indeki yarı deli bir hocam aklıma geldi. “Maden canlıdır” derdi. Düsünebiliyor musunuz ses yani “çıglık” tasa bile isliyor!.. Ve biliminsanları asırlar sonra o çıglıgı tastan çıkarabiliyorlar. Çıglıktaki dehsete ve müthis etkiye bak sen... Keske imkânımız olsa da Veli amcanın, 21 yasında olan bekar kızı Zeynep'in ve daha 12 yasını dahi doldurmayan çocugu Meral'in Dogan Köyü'nün taslarına isleyen çıglıklarını çıkarabilseydik!.. Böyle diyor Metin Polat. Çıglık'ın üçüncü baskısını yayınlama sansına sahip olan yayınevimiz, kapak çalısması yaparken bir seçim yapması gerekiyordu. Kitabın ikinci baskısındaki saçları yıkanmamıs saf ve duru kız çocugunun fotografı koymak istedik. Fotograf, kitabın dizgisiyle birlikte “gözaltına alındıgı “ için ne yazık ki bulamadık. Bunun yerine Zeynep'in ablası Sabriye ve kardesi Haydar'la çektigi tek küçüklük fotografını kapaga kullanmayı uygun gördük. Bakarken yutkundugumuz fotografı koymak zor oldu bizim için. Çünkü kim tarafından çekildigi bilinmeyen fotograf karesi, amcaları Usıv'ın (Yusuf) duvar dibidir. 10 Ekim 1993 tarihinde Zeynep, babası ve küçük kızkardesinin kursuna dizilme mekânı oldu. Evet tam da fotograf karesine giren duvar taslarının önünde kursuna dizildiler. Bu kadar tesadüf bir yazgımıdır orasını bilemiyoruz ama Metin Polat'ın da belirttigi gibi o duvardaki taslara çıglıklarımız sindi.