Çocuk Terbiyesinde Doğru Bilinen Yanlışlar

ADEM GÜNEŞNe zaman ki biz, bizi kaybettik, çocuklarımızı da kaybettik...Bizirn zamanımızda çocuk suçları olarak okul koridorlarında koşmak, istiklal marsı okunurken düzgün durmamak, el kaldırmadan öğretmenle konuşmak geliyordu.Ya da bayramda, bayram namazına geç kalmak, şeker toplarken birkaç şekere birden el uzatmak, arabaların arkasından koşmak, çocuk suçları olarak konuşuluyordu. Ne oldu bize ki artık çocuk suçlan olarak annesini kesmek, babasını silahla tehdit etmek, sokakta araba yakmak, öğretmenini köşe başında şişlemek, güvenlik kamerasına el sallayarak hırsızlık yapmak kayıtlara geçer oldu?O çocuklar mı başkaydı, bu çocuklar mı başka?O anng babalar mı başkaydı, bu anne babalar mı başka?O günkü terbiye metottan mı başkaydı, bugünkü terbiye metotları mı başka?Biz nerede hata yapıyoruz?Yapıyoruz ki yanı başımızda büyüyen o rnasum yüzlü sevimli çocuklar, bir süre sonra dünyamızı zehir edecek hale geliyorlar.işte bu kitapta, bu soruların cevaplarını bulabilmek için bir mum yakılıyor.Çocuk terbiyesinde doğru zannedilen yanlışlarla yüzleşiliyor.Belki de herkes kendisi ile yüzleşiyor...Çünkü kendimizi kaybettiğimiz yerde, çocuklarımızı da kaybettik, biliyoruz...