Dicle Sızısı

Salgın bir hastalıktır toplumsal cinnet, iç savaşlardan beslenerek'-artar, uluslararası savaşlarla şaha kalkar. Bir toplumdan kovuluncahemen başka bir topluma geçerek sürdürür varlığını,.. .,'Toplumsal cinnetin ayak seslerini ilk duyanlar sadece sanatçılardır.Çünkü, önce bireysel bir iç yangını olarak kendini dışavurur cinnet.Sanatçılar, bireylerin ayak izlerini sürdükleri, onların kalp ve zihinritmlerini dinledikleri için siyasetçilerden, felsefecilerden,toplumbilimcilerden önce farkederler cinneti.Bir zamanlar Poe'nun, Canetti'nin, Kundera'nın... ifşa ettiğitoplumsal cinnetin son muhatabının kim olduğunu da elinizdekikitapta yer alan öykülerinde Mehtap Yılmaz ifşa etmektedir.Yeni toplumsal cinnetin mekanı doğurmazdadır, eskiMezopotamya'da ya da ölüm çıgüklanyla çınlayan BabiTdedir. Yazar,ölümsüzlüğüne telmihen sabit bir mekan ve zaman belirlemezcinnete. Ama acının, açlığın, yürek yangınının, bungunluğun, intiharduygusunun, isyanın, yalnızlığın yüzlerine birer mühür gibi kazındığıinsanların ayak izlerini sürerek yakın geleceğin büyük tehlikesinibelirlemektedir. Onlar şimdi bir tinercidir, töre kurbanı bir kadındır,aile baskısıyla sevgilisinden ayrı düşen bir aşıktır, kişiliğini bulmakiçin dağa çıkan bir gençtir, karanlık amaçlı kişilerin telkinleriylekardeşini kurşunlayan bir delikanlıdır... Onların mekanları Dicle'dir,Fırat'tır, Harran'dır, Kuzey Irak'ür... Ne farkeder?Sayılan kısa bir süre sonra milyonlara erişebilecekbu insanların yaşadıkları bireysel cinnetintanıkhgıyla, onun toplumsal bir boyutkazanmamasına karşı atılan bir sanatçı çığlıdırönemli olan.Bunun için umutsuzların dünyasına bir umut ışığıdüşürmek ister, Yılmaz. "Bizi duyun, bizi görün"diyen, yalnızlığında bile yapayalnız insanlarıngözü ve dili oiur."Dicle Sızısı"ndaki öyküler, sorumluluğunu idrakeden bir sanatçının zorunlu kayıtlandır.