Dulcinee Du Tobosoya Selam

ŞİİRLERİMİN KARAKTERİ Ayrılık zamanı kadar yağışlı değildir iklimi Ağlamaz benim şiirlerim çaresiz iç çekişlerle Hele hiç yalvarmazlar aşk için giden sevgiliye Diz çökmezler sevgili önünde elleri arkadan bağlı Su gibi akışkan bir tutkuyla olmasa da Ağırbaşlı sevmeler anlatır bazen doyumsuzca Kalbimden sorumsuzca intikam almaya kıyamazlar Yeni bir aşk dalgası gibi ruhun sahilini dövmezler Aşkın erken ve gereksiz teyidi değillerdir zamansızca Duyuşsal bir ders gibi kulağa fısıldarlar insanlığı Duyana sevmeyi öğretmeye çalışır olabildiğince Umutsuzluk nedir bilmezler, onlar umuttan doğmuşlardır Onunla beraber yaşarlar aynı bedende hem de kardeşçe Öksüz gözlerle adalet aramazlar, savaşırlar onun için cesurca. Kutsallıklara atfedilmezler ölgünlükle, yaşamaya dairdirler. Sorularıma karşılık aramam onlarla, zaten yanıttır hepsi. Rüzgarlara gebe yel değirmeni olmazlar, Don Kişot'turlar. Kurguyla beslenen yalanlar barındırmazlar, gerçeğin adıdırlar. Mantıkla kurgulanan mantıksızlar içermezler, anlam barındırırlar. Otorite-parya ilişkilerine övgü düzmezler, özgür karakterlidirler. İçten gelmeyen dışsal isteklere boyun eğmezler, asi ruhludurlar. Yüzeyselliğin bayağılığına dönüşmezler, derinliklerde yaşarlar. Kalplerde müstahkem mevkiler kurmazlar, onurlu vedalara açıktırlar. Çala kalem yazılmış berbat kaderlere isyan eder, devrimci olurlar. Güçlülerden haklılar değil, haklılardan güçlü yaratır, adil kalırlar. Kapitalizmin üzerine lanet gibi yapışır, Ödünsüzlere ödül gibi umutturlar. Yazarın, Kurtuluş Aforizmaları isimli kitabından alıntıdır.