Eylem Yürekli Çocuklar

“Tüm bunları ve daha fazlasını yazmaya başlarken, esas amacım ölümsüzleşenlerimizi anlatabilmek ve gözlerimin önünde, tam da bizim içimizde yaşam bulan bir haksızlığa kendimce eleştiri getirebilmekti. Bunu yaşayan, fark eden ve hisseden yalnızca ben değildim tabi ki! Ancak bunları daha açık bir şekilde dile getirememiş olmamızın nedenleri de bu bahsettiğim ortamdan bağımsız değil ne yazık ki. Onların, şehit düşenlerimizin, yaşamını feda edenlerimizin savaşlarının tanığıyım. Tüm dürüstlüklerine, fedakarlıklarına, samimiyetlerine tanık oldum. Peki, bu en yürekli olanlarımız, yaşadıkları dönemde düşünceleriyle, fikirleriyle, layıkıyla değer görmüş olabilir mi? İçim rahat çünkü onlara dair bu yazdıklarımı neredeyse hepsi okuma fırsatı buldu ve onlara şehit düştükten sonra haklarında tek kelime etmeyeceğimi ve yazmayacağımı söyledim. Yaşamını yitirenlerin ardından güzel cümleler kurulurken yaşamda onlara aynı değerin biçilmediğine çokça tanık olmuşuzdur. İnsanların birbirlerini ya da bir şeyleri yitirmeden önce onlara layıkıyla değer verdiği bir dünyayı kurabilmek umuduyla…”