Ezilenlerin Tiyatrosu

Augusto Boal'in artık klasikleşmiş eseri sayılan bu kitapta, yazar, tiyatronun zorunlu olarak politik olduğunu savunmaktadır. Çünkü insanın eylemleri politiktir ve tiyatro da onun eylemlerinden biridir. Boal'in yaklaşımının temelinde, herkesin rol yapabileceği ve teatral icra alanının sadece profesyonellere ait olmadığı düşüncesi yatar. 'Oynamak' kavramı, hem 'rol yapmak' hem de 'eyleme geçmek' anlamıyla Boal'in çalışmalarının merkezine yerleşmiştir. Boal'e göre tiyatro, insanın özgürleşmesi için etkili bir silahtır.AUGUSTO BOAL, Brezilyalı bir tiyatro adamıdır. Çalışmalarıyla tiyatroyu demokratikleştirmek, ezilenlerin sesi haline getirmek için yaklaşık yarım yüzyıldır çabalıyor. Kariyerine 19ö0'lı yıllarda Brezilya'da Arena Tiyatrosu'nda başladı, ancak askeri darbenin ardından ülkesini terk etmek zorunda kaldı. 1970'lerin başlarında Peru'da, yakın dostu Paolo Freire'nin eğitim felsefesinden esinlenerek ilk Ezilenlerin Tiyatrosu çalışmalarını başlattı. Tiyatronun, hayatı değiştirmenin bir aracı, seyircilerin ise pasif bir konumda oyuncuları izlemekle yetinmeyen aktif katılımcılar haline getirilmesini amaçlayan bu girişim, kısa bir süre içinde Güney Amerika sınırlarını aştı ve dünyanın birçok ülkesinde politika ve tiyatro üzerine kafa yoran sayısız kişinin esin kaynağı oldu. Başlıca eserleri şunlardır: Ezilenlerin Tiyatrosu, çev. Necdet Hasgül, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008; Oyuncular ve Oyuncu Olmayanlar İçin Oyunlar, çev. Berk Ataman ve diğ., Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008; Arzu Gökkuşağı. Boal'in Tiyatro ve Terapi Metodu, çev. Fırat Güllü ve diğ., Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2008.