Fazla Uzaklaşmış Olamam

Her akşam adım korkak ve yanlış Çağrılıyor şehrin belermiş hunharına İyi ya Daha bozgun bir yüze benziyorum her çağrıda En aşağılık yenilmişiyim ne de olsa tarihin Yenilip duruyorum, Birbirinin uzaklığına taşınan kentlerde Sanki ayağı kırık bir kısrağı durmadan öpüyorum Çarşılara benzeyen onca şeyin arasında Şu kasığıma kaypakça yerleşen çürük; İşte gözlerimde gözlerimde ve gözlerimin uzak Cezayirinde Bilmem nesi felçli bir menekşenin Ah bu nasıl tahrik Nasıl uzakta Ve Cezayirde olan bir ne güzelsin!