Felsefenin Tesellisi

Soylu bir Hristiyan ailenin oğlu ve sonrasında bir consul'un evlatlığı olan Anicius Manlius Severinus Boethius (480-524) iyi bir eğitim aldı. Felsefe ve edebiyatla yakından ilgilendi. Yunan klasikleri ve kültürüne dair zengin bir bilgi dağarı edindi ve Hıristiyanlığa dair derin bir kavrayış geliştirdi. Batı Roma'nın son günlerinde, yeni bir dünyanın kurulduğu zamanlarda yaşadı. Devlet kademelerindeki hızlı yükselişi, imparatora yakınlığı ve toplum ve Senatus nezdindeki saygınlığıyla sürüp giden rüya benzeri görkemli yaşamı bir söylenti, çözülüp giden ilişkiler ve siyasal oyunlarla bir anda yıkıldı. O artık yargılamaya bile gerek duyulmadan atıldığı zindanda ölümü bekleyen bir vatan haini, kendi deyimiyle bir sürgündü. İşte Felsefenin Tesellisi tam da bu sürgün sırasında kaleme alındı ve Boethius'un asla gerçekleşmeyen mahkemesinde kendini savunması, insanlık önünde kendini aklaması olarak tarihe geçti.Boethius'un tanrısal öngörü, kader ve özgür irade üzerine sorgulamalarını içeren en önemli yapıtıdır Felsefenin Tesellisi. Pagan dünyanın düşünsel öğretileri ile ortaçağın Hıristiyanlık düşüncesinin tam eşiğinde duran Romalı bir filozofun Felsefe'yle yaptığı iç hesaplaşmasına, Felsefe'nin kendi dilinden tanık olduğumuz bu görkemli yapıt; antikçağ Yunan felsefesi, Yeni-Platonculuk ile Latin edebiyatının seçkin bir bireşimi ve filozofun dönemine değin felsefe tarihinde baskın rol oynayan Platon ve Aristoteles'in konuyla ilgili görüşlerinin şiirsel bir özetidir.