Gedeye Şırın

Çav çavan nedidıt: Mija giran ewqas ji nedı ve ketibu, ku di yek derbı de laten hinehicirkı u deviyen bitir, ji ber çavan wenda bubun. Firtoneya mije, mınanı wan ger u pelen tufanı, ku li ser deryayan di yek qase de ru didin, hemu bejahı girtibu nav taviya xwe. Li ser nave Çiyaye Metınaye, çi heman nemabu da ku çaven mirov karibe bibıne. Her tişt li ber çavan ketibu nava veşariyeke. Mirov digot qey bere li ve dere li ser nave xwezaya bisemyan ti tişt peyda nebu. Her tişt tune bu, ji hole rabu, li ber bınahiya çaven mirov rabu. Tene u tene mij hebu u hemu zindewer u giyaneweran xistibu bin keysdariya xwe. Mije ew ji şunewaren wan qut kiribun u terkesere nav xeniqandineke naye dıtin kiribun. Jiyan felç bibu; ne denge çivıkekı, ne borın u qarına lawir ango ajalekı u ne jı denge mirovekı dihat. Hema tene bedengı hebu, bedengiya ku weke qet naqede li mirov te dorpeç kiribu hawirdore. Mij u bedengı nola du şuren tuj hemu heman u lebaten rabihıstina mirov, bi lexistineke tund je kiribun u avetibun.