Gülizar

CANDAN USANDIM
Sızlar ya insanın bazen yüreği
Vuslattır her aşkın elbet gereği
Titriyor ya bazen arşın direği
Çektiğim çileli günden usandım
Mevla'nın verdiği candan usandım
Acıların çoğu azı değişmez
Ömrümün baharı yazı değişmez
Ne yapsam ne etsem yazı değişmez
Acılarla geçen andan usandım
Mevla'nın verdiği candan usandım
Ömürden gün gider matem basıyor
İnsan kaderine bile küsüyor
Başımda amansız bir yel esiyor