Güneşin Savrulduğu Yerden

Ahmet Say, insani durumun altında toplumsal eleştiriyi çok iyi veriyor. Ayrıca, anlatımında da. anlattığı olaylara elverişli gelebilecek bir eğleni havası var. Bu yazarın bir iki ay önce bir dergide yayımladığı "Kalkınma Yollan" adlı öykü gerçekten nefisti. Sanırım, Baba Çehov bile, okusa, hayıflanırdı böyle bir yapıt karşısında. Yazarını da alnından öperdi. Diyeceğim; Ahmet Say izlenecek bir yazar. İlk birkaç öyküsüyle yurdumuzun en iyi öykücüleri arasına giriyor. Bir yazar için önemlidir bu. Bir kumaş nasıl ilk metresinden belliyse, sanatçı da öyle oluyor. İlk yapıtlarında ipuçlarını vermemiş bir sanatçının ileride büyük gelişim göstereceğine inanamıyorum. Ahmet Haşim daha ilk şiirinde göl kıyısını ve annesini anlatırken Ahmet Haşim'di. Bunu bütün önemli sanatçılar için söyleyebiliriz. Yaşar Kemal'in röportajlarını ve ilk öykülerini düşünün. Nâzım'ın ilk şiirlerini, Yahya Kemal'in ilk şiirlerini düşünün. Böyledir bu. Ahmet Say da büyük Ahmet Say'ın çıkış noktası olarak, uzun sürmesini istediğimiz bir sanat yolunun bütün esinlerini ve ipuçlarını şimdiden taşıyor.