İki Karanlık Arasında

Fırtınalı bir denizle boğuştum Ateşten kitaplar okudum, inledim ayrılıktan Her dönemeçte bozduğum tuzaklar oldu Tutundum bir kaçak yolcunun çağrısına Üstüne yürüdüm ateş eden bir polisin Paslı bir mermiyle vuruldum ama korkmadım Tarihi delip çıktığım gündü. Hiç büyümeyen bir çocukla buluştum Anladım onu ve durmadan değiştim Her vardığım yerde yabancı bendim Ayaküstü konuşurduk bazılarıyla Bir başkasıymış gibi izleyip durdum kendimi Kimse inanmazdı bunları bir bir anlatsam Yaşamak budur diye ben de taşa kazıdım.