İmralı'daki Konuk

Terör, ekonomik dengesizlik, gelir dağılım uçurumu gibi problemler demokrasinin görünen düşmanları ama en az bunlar kadar tehlikeli, gizli ve sinsi bir düşman daha var: Hafıza kaybı. Ya da hafızasızlık... Bir zamanlar en ağır sosyal depresyonlara sebebiyet veren olaylar bile aradan kısa bir süre geçtikten sonra, önemini ve heyecanını yitirmektedir. Meselâ, Abdullah Öcalan olayı gibi... Öcalan'ın Türkiye'ye getirilişi, yargılanması ve idam cezası aldıktan sonra gelişen olaylar toplum üzerine çarpıcı tezler ve unutulamayacak belgeler içermektedir. Öcalan'ın İmralı'daki yargılanmasını başta sona izleyen, bütün duruşmalarda hazır bulunan gazeteci Arslan Tekin, İmralı'daki Konuk isimli kitabında bütün bu belgeleri bir araya getirdi. Arslan Tekin'in yargılamanın tamamlanmasından kısa bir süre sonra yayınlanan ama önemi hâlâ anlaşılamamış kitabında Öcalan'ın Türk makamları tarafından yapılan bütün sorguları, savunmaları, mektupları ve mahkemede yaptığı bütün konuşmalar yer alıyor. Tekin, bu belge zenginliğinin yanı sıra duruşmalardaki atmosferi, perde arkasını da usta bir dille kitaba yansıtmış. Okuyucuya Öcalan ve Kürt sorunu konusunda daha önce fark edilmeyen birçok kritik nokta ve Apo'nun kişiliğine yönelik psikolojik bir tahlil sunuyor. İmralı'daki yargılamanın zaman zaman, bazı önemli konuların geçiştirilmesiyle üstünkörü hâle dönüşmesi de Tekin'in dikkatinden kaçmıyor. Öcalan'ın siyasî ve askerî yetkililerle temaslar konusundaki sözleri, PKK üzerindeki hâkimiyet problemleri, uyuşturucu-kaçakçılık-terör üçgenindeki ekonomik ve siyasal ilişkiler... Dahası, Avrupa'nın PKK'ya yaklaşımı ve tarihî Doğu-Batı hesaplaşmasının bu örgüt üzerinden tahakkuku... Hepsi bu çalışmada ayrıntılı bir şekilde yer alıyor. Bu kitap, Türkiye üzerinde düşünen, yakın tarihi anlamak ve kucağımızda hâlâ ateşten bir top olarak durmakta olan Kürt sorunu konusunda hafıza transfer etmek isteyenler için kaçırılmaması gereken bir çalışmadır. İmralı'daki Konuk, son yıllarda gördüğüm en iyi arşiv, belge ve gözlem harmanı. MUSTAFA KARAALİOĞLU, Yenişafak, 6 Ağustos 2000