Kırmızı Buğday

Otizm ile ilgili kitap yazma serüveninde yalnız başına yola çıktığımda hiç bir şey bilmiyordum. Amacım sadece zihinsel ve fiziksel engeli olanlara karşı duyarsız duranlara tepki vermekti. Toplumsal bir engel olarak gördüğüm bu duyarsızlığı kaldırabilmenin çaresi olarak her zamanki gibi çocukları uygun buldum. Onlara engellilerin ve engelli çocuğa sahip ailelerin yaşadıkları zorlukları göstermeliydim ki ileride yetişkin bir birey olduklarında engeîiler ile yaşama becerisi kazanmalılardı.Engellileri sevdirirken çocukları sıkmamak için başka alternatifleri de kitaba almaya karar verdim.Bu alternatif aynı zamanda onların bilgi dağarcığını da genişletmeliydi.Otistik bir çocuğun bilinçaltına inerek kültürümüzden ve tarihimizden örnekler verdim. Böylece kitap ile birlikte bende bir yolculuğa çıkmış oldum.