Kuş Renginde Gökyüzü

Bizim isimlerine hayvan, nebat ve insan dedigimiz yaratilmislardir. Tanri'nin misralari ve o misralarla süslenmis, Tanri'nin yazdigi en güzel siirdir bu dünya. Benim kalbimse, bu sirlarla bezeli dünyanin içinde kaybolmus bir gemidir. Yolumu bulmaya çalismadim hiç. Zira siirin kendisidir benim yolum. Vatanim, gurbetim, silam, vardigim ve asla varamayacagim yerin ta kendisidir.Askin, ayriligin ve özlemin ipekler giyinmis suretidir siir. Canimiz acidikça burnumuza gelen gül kokusu, karanligin ortasinda karanfil bugusu, bulutlardan omuzlarina sal yapmis bir gökyüzü ve masum ve günahkar dudaklariyla saçlarimizi öpen hirçin bir sevgilidir siir.Ask… Varligimizin ve yoklugumuzun sebebi olan Ask..."Siir asigin suretinde aski tarif etmektir. Seni tarif etmekse siire aski ögretmektir." demistim vaktin birinde.Yine söylüyorum dostlarim, biz uslanmayanlardan olalim. Bizi askla yaratan Tanri'nin asktan basi dönmüs kullari olarak kalalim. Yeryüzünün kabusa çevrilmeye çalisildigi su zaman diliminde, biz cünun iklimini gest eylemis mecnunlar olarak yasayalim. Deliligi asktan olanin kimseye zarari dokunmaz. Kendinden baska...Öpüyorum yarali kalplerinizi misralarimla. Sifa niyetine...