Max Von Oppenheim'in Tell Halaf Tutkusu_{Osmanlı Arkeolojisi ve Alman Weltpolitik'i}

Osmanlı Devleti, tarihi boyunca üç kıtaya yayılmış, birçok önemli ticaret yolu ve geçidi elinde
bulundurmuş bir devletti. Onun sahip olduğu konum birçok devlet tarafından bu toprakların ele
geçirilmesi arzusunu doğurdu. Fakat onu sadece coğrafi konumu nedeniyle stratejik noktaları elinde
bulundurması kıymetli yapyordu. Topraklarının altı da üstü kadar değerliydi. Pek çok maden ve
arkeolojik eser açısından zengindi.
Osmanlı Devleti 18 yy sonlarında birçok tüccar, hacı, kolleksiyoner, elçi, misyoner ve çeşitli
nedenlerle kazı yapmak isteyen pek çok kişinin uğrak noktası haline geldi. Birçok tarihi eser yurt
dışına bazen kaçırıldı bazen de resmi izin dâhilinde çıkarıldı. Devletin gittikçe zayıflayan durumu ve
geç gelişen tarihi eser bilinci nedeni ile arkeoloji politikasında belirlediği prensiplerini pek de yerine
getiremedi. Özellikle kendilerine tanınan ayrıcalıktan yararlanan çok sayıda yabancı temsilci
Osmanlı topraklarında bulduğu tarihi eserleri kendi ülkesine götürerek burada sergiledi.