No Woman No Cry

Trenchtown'daki devlet evinin bahçesinde oturduğumuz zamanları hatırlıyorum... Bu parlak gelecekte geçmişi unutamazsın... Ah, küçük sevgilim... Ah, küçük kardeşim... Gözyaşı dökme sakın, Yok kadınım, ağlamak yok. Bob Marley No Woman No Cry'da, bir efsane, ona en yakın olan kadının ağzından anlatılıyor. Raggae müzisyeni Bob Marley'in karısı, çocuklarının annesi, grup arkadaşı Rita Marley, Hettie Jones ile beraber, Trench Town'daki genç müzisyenin dünya çapında bir efsane haline gelişini ve bunun perde arkasını kelimelere döküyor. Rita Marley, kendi çocukluk yıllarından anlatmaya başlıyor hikâyesini; Bob'la nasıl tanıştıklarını, Wailing Wailers grubunu, 'diğer' kadınları, Rasta kültürünü, çocuklarını anlatarak devam ediyor. "...Bebeğimle ilgilenmesi beni utandıracağına gururlandırmıştı. Bu benim için iyi, ama beklenmedik bir işaretti. Sonunda bana, 'Eve git ve bebeğini doyur, sonra görüşürüz,' dedi. Ve aşkım burada doğdu..." Kitaptan "...Bay Marley mutlaka onun için çalıştığınızda size hakkınızı öder. Ona saygı duyma sebeplerimden biri de budur. 'Natty Dread'in stüdyo çalışması için ne kadar istediğimi sorduğunda ona baktım, o da bana sanki 'Söyle!' der gibi, gayet resmi bir şekilde baktı ve gülüştük. Bu durumda ben de 'Şey, Judy ve Marciaya ne veriyorsan aynısı bana da uyar, teşekkürler!' diye cevap verdim. 'Tamam,' dedi ve nerede kullanacağını bildiği, o tatlı gülücüğünden fırlattı..." Kitaptan