Ra Hanorya

tu çiqas qala çavên min ên reş bikî wê binevş bikenin tê bi bilqîniyekê hestiyar bibî bi hatina xwe ya ji zîndanê wê hêsir xwe ji çavên te bibarînin û ji ber derî tê bi hayhaya mirinê vegerî netirse ji dilê xwe heya nava çavên wê jê hez bike bila ser çavên te bikenin da li çep û rastê xwe binêre ez wek siyekê li ba dibim bi tenêtiya avê re çi biherike lê binêre, netirse wa binevşek hêdî hêdî bi ber te ve tê ji bo dilê wê, yê bêhna spîndara jê tê êdî netirse kêlîkên sotîner bi bendewariyê diqîrin