Sahaflar Tekkesi

Bunca sahife anlattıklarımız içinde Nevred'in şu aşk denen zillete düşmesini anlatmamıza rağmen

ne denli bir ateşte yandığının teşbihini bir türlü ibraz nasip olmadı. Gerçi o öylesine bir illettir ki

tadanlar bilir, ne kelime ile ne söz ile her şekilde tasviri ve beyanı gayr-i mümkindir. Ne şiire

dökebilirsin o hissiyatı ne de ağaçlarla sarılı bir tepenin en yükseğine çıkıp sabahlara dek güzel

sözler terennüm etmekle anlatabilirsin. Aşk ki bir hal'dir. Ne desek boş gelecektir. Bir göz temasının

bile insanı bu sarhoşluğa ve hissiyata çekeceği açıktır. Önce Nevred gibi o gözlere bakakalırsın.

Alemeyn dursun istersin. Cihan yanmış, var imiş yok imiş ne umurun olur ki o anda? İşte Nevred de

bu hisleri yaşadı...

Yolu aşk olanlara, yolu aşktan geçenlere ve yoluna aşk çıkacak güzel insanlara...