Şiir-Kültür ve Edebiyata Dair

Mehmet Nuri Parmaksız, şiir, kültür ve edebiyata dair bütün birikimini; Şiir'den Post-Modernizm'e, Gönül'den-Türk Edebiyatında Mektup Geleneği'ne, İmge'den-Mevlânâ'ya kadar çeşitli konulardaki denemelerini sizlerle paylaşıyor.Geçmiş ve biz. Kültür deryası içinde akıntıya karşı kürek çekmeye çalışan san'atçı. İki yüzyılı aşan bir "batılılaşma" filminin oyuncuları olan şâir ve yazarlar. Geleneğe karşı çıkanlar bazen onu yıkmaya ve baskı altına almaya çalışanlar; ne yaparlarsa yapsınlar ondan ve etkilerinden kurtulamazlar.Geleneğimiz bizim karakterimizdir. Onu inkâr, şahsiyetimizi inkârdır. Şiirimizde yapılması gereken, geleneğin yaşadığımız çağa göre yorumudur. Günümüz şiiri geleneği çağdaş tarzda yorumlayacak şâirleri bekliyor. Ne mutlu bu yolda çalışan şâir ve sanatçılara.Hayâtımızın girift bir çıkmaza girdiği, eşyanın insan hayâtına bu kadar çok tesîr ettiği şu devirde, ikilemler içersinde kalan insanların mutlu olmak için kurduğu hayâller bu dünyâdan çok uzakta...Aşk, seni tarif edebilmek ne mümkün ve hangi sözcüklerle seni anlatmaya kalksam kelimeler kifayetsiz kalır. Süveydâ, ne yücesin. Aşka mukavemet edebilecek kadar güçlüsün. Sen olmasaydın aşkı nerede yaşatacaktık? insanı var eden üç kuvvet varmış: "Akıl, nefs ve gönül". Bu üç güçten ikisi, mütemadiyen bir harp hâlinde "gönül" kalesine sahip olmaya çalışırmış. Ona hâkim olan, insana da hükmedermiş. Gönlün tam ortasındasın Süveydâ. Sana sahip olan, "kalp diyarının" efendisidir; seni tanımlamak, aşkı çözmek demektir. Sen, aşkla varsın; seni aşksız kılmak, dermansız kılmakla müsavidir. Sen aşkta açarsın, aşk sende açar. Sen, güllerin sultânısın; her âşığın ulaşmak istediği son noktasın.