Suskun

Herkes bir gün gider. Bir şehirden, bir sevgiliden, bir aileden... Geride biri kalır! Ben hep geride kalandım. Sustuklarım; doğum lekemdi, gidenlerimdi benim. Arkalarından şiirler döktüm yollara. Kurudular... Bekledim... Dönmediler... Belki ben yanlış duraktaydım, belki de gidenlerin dönmediğini hiç anlayamadım. Bu hayatta ya bekleyeceksin ya da sevmeyeceksin belki de. Ben severek beklemeyi öğrendim, dönmeyenlerden.