Tanrının Şarkısı

Bu ünlü ve muhteşem Sanskritçe şiir, büyük Hint destanı Mahabharata'nın altıncı Parvası veya
"Bhişma" içinde bir bölüm olarak karşımıza çıkar. Devanagiri edebiyatının "Beş Mücevheri"nden
biri pnacharatnani olarak kabul edildiği Hindistan'da büyük bir popülarite ve saygınlığa sahiptir.
Sade ama asil bir dille, Kapila, Patanjali ve Vedalar'ın doktrinlerini harmanlayarak, günümüzde
hâkim olan Brahmanik inanç olarak kalan felsefi bir sistemi ortaya çıkarır. Deklare ettiği
konuların birçoğu öylesine ulvi, özlemleri öylesine yüce, o kadar saf ve dindarlığı o kadar
yumuşak ki, Schlegel, şiiri incelemesinin ardından, şiirin bilinmeyen yazarına karşı şu sevinç ve
övgü dolu sözleri sıralıyor: "Magistrorum reverentia a Brachmanis inter sanctissima pietatis
officia refertur. Ergo te primum, Vates sanctissime, Numinisque hypopheta! quisquis tandem
inter mortales dictus tu fueris, carminis bujus auctor,, cujus oraculis mens ad excelsa
quaeque,quaeque,, aeterna atque divina, cum inenarraoih quddam delectatione rapitur-te primum,
inquam, salvere jubeo, et vestigia tua semper adore." Lassen, bu görkemli övgüyü aksettiriyor;
gerçekten, burada telkin edilen ahlaki değerler son derece çarpıcıdır ve buradaki öğretiler ile Yeni
Ahit'teki öğretiler arasında çok büyük paralellikler vardır. Bu durum, yazarın mı Hıristiyan
kaynaklarından faydalandığı yoksa Evanjelistler'in ve Havariler'in mi yazardan faydalandığı
konusunda Panditler ve Misyonerler arasında bir tartışmaya sebep olmuştur.