Türk Halk Kültüründe Su

Dünya tarihinin ilk gününden itibaren doğada var olan her şeyin hayatta kalması için ihtiyaç
duyduğu başlıca unsur sudur. Susuz bir hayatın sürdürülebilmesi imkânsızdır. Bu durum yaşamsal
bir gereklilik olan suya diğer doğa unsurlarına kıyasla bir üstünlük sağlamıştır. Bu üstünlük zamanla
kutsallığa dönüşmüş ve doğal bir gereksinim olan su, inançlara bağlı kültürel bir değer haline
gelmiştir. Dünya kültürlerinin pek çoğunda suya bakış ve suyun işlevi benzerdir. Su, hangi inancın
öğesi olursa olsun daima yaratımın, arınmanın, kutsallığın, tanrısallığın ve ölümün simgesi
olmuştur. Sahip olduğu bu simgesel anlamlar, suyu pek çok inanç sisteminin ana öğesi haline
getirmiştir.
Dünya mitolojilerinde ve semavi dinlerde suyun üstlendiği roller ve bu roller dolayısıyla sahip olduğu
anlamlar evrensellik kazanmış ve su simgeciliği denilen ve suyun bir kült olmasına yardımcı olan
kavramı
meydana
getirmiştir.
Su, Türk dünyası için hem bir yaşam hem de bir kültür hazinesidir. Türk halk kültüründe suyun
yerini konu edinen bu çalışmada, Türk inanç sistemine ait inanış ve uygulamalar üzerinden
Türklerin suya bakışı tahlil edilmiştir. Bu eser, Türk boylarının mitolojilerinden edebi ürünlerine
kadar birçok alanda suyun yerini ortaya koyma amacı ile hazırlanmıştır.