Tütün Teleskopundan Ruhumuz Aslında Neden Sigara İçiyoruz

Uzaydan gelecekler, üstlerine, iki ayağı üzerinde duran zeki varlıkların pek çoğunun ağzında dumanlı bir çubukla görüldüğünü rapor edeceklerdir. Kristof Kolomb'dan beri, tütün, yalnızca onu ilk defa gören yabancılara tuhaf gözükür. Yaşam için hiç gerekli olmayan, bu ilk bakışta lüzumsuz gözüken "ek," doğanın ruhu en kırılgan varlığı olan insanın ileri güvenlik ve anlam gereksinmelerini sömürerek, kısa sürede bize bizden bile yakın görünmeyi başarır. 8 bin yıl öncesinin paganist Kızılderilileriyle, günümüzün hedonist toplumlarında aynı oranda rağbet gören, idamla bile önüne set çekilememiş bu küresel tsunamiye yol açan depremin merkez üssü çok derinlerde gözüküyor. Derinliklerden uzaklaşma yanlışına düşen çağımız tıbbı ise azmettiricileri atlayıp nikotin denen tetikçiyi tutukluyor. Oysa tütün, ruhumuzun balta girmemiş ormanlarında, kırmızı başlıklı kız masalındaki dualite kurdu kadar nazikçe, sfenks aslanları gibi "iki"li kıskaçlarla, "çatal dilli" yılan gibi uyuşturarak, en sofistike yöntemlerle avlanıyor. Kökleri en derinde olduğu için bize en normal gözüken kazanımlarımızı kullandığından ve yasak meyvelerin en meşrusu olma torpilinin dokunulmazlığını arkasına aldığından, "tiryakilik" ile yumuşatılmış bu devasa bağımlılığın gerçek azmettiricileri, bugüne kadar en Sokratvari sorgulamalardan bile kaçmayı başarabilmiş. Artık zamanı gelmiş olacak ki, elinizdeki kitap, insanlığın ergenliğinde tutunduğu yılan gözüken tütün bağımlılığının azmettiricilerini tüm kadrosuyla ihbar ediyor. Bugüne kadar insanlığın "öldüren cazibe"si olan tütün, hiç istemeden, bundan sonraki cazip yaşamımızın şifrelerini de sunmuş oluyor.