Umuda Akın

Esmer, güzel bir yüz baktığı, koyu derin gözler gördüğü... Acının o bilinmez hali yine asılı
kalıyor içinde bir yerde. Eteklerine şefkat tutunmuş, üstünü iyilik örtmüş, dokunsa kırılır diye
korkarcasına kendini tutmakta olan bir ifade karşısındaki adamda. Aslı'da ise uzun zamandır
yoksunluğa mahkûm edilmiş, suçlu, kaçak, ürkek ve düşlerin sahtekârlığından haberdar bir hal.
"Haftalardır bu haldeyim. Sustukça içimi kaplıyorsun. Konuşsam, tamamen sensizlikte kalma
ihtimalim var. Çaresiz kaldım Aslı. Böyle, nefesim bitecekmiş gibi, yıllardır sana doğru
koşmuşum da, daha yeni yetişebilmişim gibi." diyor.