Vedat Türkali'nin Roman Dünyası

Vedat Türkali'nin Bir Gün Tek Başına romanını ilk kez okuduğum 70'li yılların ortalarında, bu
romanda beni etkileyen şeyin ne olduğunu çok iyi kavrayamasam da, etkinin yazarın anlatım
tekniğinden ve dille ilgili tutumundan kaynaklandığını hissediyordum. Aradan geçen neredeyse
kırk yılın sonunda, bu romanı yeniden okuduğumda o zaman hissettiğim şey his olmaktan çıkmış,
bilince dönüşmüştü. Artık şuna ikna olduğumu rahatlıkla söyleyebilirim: Bir Gün Tek Başına
romanında okuru etkileyen şey, Vedat Türkali'nin anlatım tekniği ve üslubudur. Ancak bunu
söylemek bilimsel bir çalışma için yetmez elbette; okuru da ikna etmek; ikna etmek içinse yazarın
anlatım tekniğini ve üslubunu oluşturan unsurları bilimsel bir yöntemle ortaya koymak da gerekir.
Bir Gün Tek Başına romanının farklı bir anlatımının olduğu, romanın yayımlandığı yıldan
itibaren esasen birçok eleştirmen tarafından belirtilmiştir. Ancak roman, çoğunlukla gerçekçilik
açısından ele alınmış, gerçekçiliğin farklı bir dille dile getirilişi üzerinde durulmuştur. Özel olarak
yazarın anlatım tekniğine ve üslubuna ilişkin bir çalışma yapılmamıştır. İlk romandan sonra,
yıllar içinde yazarın yayımladığı diğer romanlarda da yazarın anlatım tekniği ve üslubu aynı
yönde devam etmiş ancak bu romanlardaki anlatım tekniği ve üslubu üzerinde de durulmamıştır.
Bu açıdan, Vedat Türkali'nin romancılığını ele alırken onun anlatım tekniği üzerinde özellikle
durmak, elden geldiğince romanlarını nasıl bir teknikle ve üslupla yazdığını ortaya koymak önem
arz edecektir.