Veliaht

VELİAHT, dört bin yıllık bir dostluğun hikâyesi!.. O dost ki bir at. Türkler için atlar çok büyük değer ifade eder. Kaşgarlı Mahmud, At Türkün Kanadıdır diye bahsetmiştir. Atı; hep dağ başlarında yelelerinden rüzgârlar süzülürken düşünürüm, gemsiz ve de eyersiz. Yaylalarda şaha kalkıp, ayaklarından şimşekler çakarken, gamsız ve kedersiz. Kızıl ufuklara doğru uçar gibi dörtnala giderken, korkusuz... Geceleri tüyleri deniz dalgası, yakamozlar parlarken düşünürüm, başım omzuna yaslı. Yıldız alacası kâküllerini sabah yeli okşarken; sonsuzluk yolcusu, bir ışık ufuklarda parlarken düşünürüm... VELİAHT, Bağdatta 1928 de doğup 1950 de Eskişehirin Çifteler Harasında ölen Saad adlı atın romanıdır. Koşu hayatına Irakda başlayıp, Lübnan ve Hindistanda devam etmiştir. Bağdatlı zengin bir ailenin atı olan Saad, Bonbayda kaybettiği yarıştan dolayı gözden düşünce geri getirilip sütçü beygiri olarak çalıştırılmıştır. Koşu hayatı çok kısa süren Saad son yarışına kadar hiç yarış kaybetmemiş, saf kan Arap bir yarış atıdır. Türkiyede, asil kan Arap atçılığı yetiştirme kararı alınınca, Bağdattan 1933de satın alınıp, Bursa Karacabey Harasına getirilerek damızlık yapılmıştır. Baba Saadın ölümü Çifteler Harasında olmasına rağmen mezarı Karacabey Harasındadır.