Yargıtay Kararları Işığında-Tıbbi Kötü Uygulama

Hekim, tip fakültesini bitirerek sadece hekim olmamaktadir. Kanun koyucu, tedavi sözlesmeleri ile ilgili olarak normatif bir düzenleme yapmadigi için hekim olasi bir yargilamada vekil/avukat ve hatta yüklenici/müteahhit olarak kabul edilmektedir. Hekim olasi bir yargilamayi öngörerek, bu ugurda hasta ile geçirdigi tedavi sürecine dikkat etmek zorunda oldugunu unutmamalidir. Hekim, sonuç olumlu dahi olsa, yargi organlari tarafindan sürecin denetlenebilecegini ve bu süreçte çabasinin, yaptigi islemlerin, eylemlerin ve davranislarin özenli olmayisindan dogacak olasi zararlari karsilamasi gerekeceginin bilincinde olmalidir. Hekim hasta iliskisinde, teshis islemleri, aydinlanmis onamin alinmasi, tedaviye baslanmasi, olasi komplikasyonlarin giderilerek tedavinin bitirilmesi ve sifa süreci, mümkün oldugu yerlerde hastanin imzasini da alarak belgeye baglamaya azami gayret gösterilmelidir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu 199. Maddesinde belgenin tanimi “Uyusmazlik konusu vakialari ispata elverisli yazili veya basili metin, senet, çizim, plan, kroki, fotograf, film, görüntü veya ses kaydi gibi veriler ile elektronik ortamdaki veriler ve bunlara benzer bilgi tasiyicilari bu Kanuna göre belgedir” seklinde yapilmistir. Bu tanimda karsiligini bulan belgeler zamaninda olusturulmali, hekimin özen yükümlülügünü lâyikiyla yerine getirdigi kesinlikle baska bir hekimin / hemsirenin / kat görevlisinin / dava açan hasta ile ayni odada kalan baska bir hastanin tanikligina emanet edilmemelidir.